Buohkaidriekti

Buohkain lea riekti vánddardit Finnmárkkuopmodagas. Buohkaidriekti lea nuvttá oktasašbuorri ja oassi min oktasaš kulturárbbis.

Olgunastinlágas lea buohkaidriekti nannejuvvon, ja dat lea gielda gii lea báikkálaš olgunastin eiseváldi. Árvvusatnit luonddu vuođđuda dasa. Luonddugeavaheddjiide leat vuordámušat ahte vuhtiiváldet birrasa, eanaeaiggádiid ja eará geavaheddjiid.

Don geavahat buohkaidrievtti go vánddardat, čuoiggat, riidet priváhta luottas dahje bálgás, go tealtástálát dahje lávggodat meahcis, fatnasiin vuojat meara alde dahje sugat jávrriin ja jogain. Dat lea maid buohkaidriekti go murjet dahje čoakkát guobbariid ja liđiid.

Doaimmahit buohkaidrievtti maid geatnegahttá:

Go leat vánddardeame eatnamiid ja meara alde, fertet leat várrogas, ja vuhtiiváldit earáid
It galgga bilidit dahje leat hehttehussan eaiggádii, geavaheddjiide dahje earáide
Don it galgga bilidit luonddu
Don it galgga guođđit luonddu nu ahte sáhttá leat hehttehussan earáide

Telttástallat

Geat sáhttet vánddardit Finnmárkkuopmodaga meahcis?

Friluftsloven § 2 lyder:«I utmark kan enhver ferdes til fots hele året, når det skjer hensynsfullt og med tilbørlig varsomhet. » Med utmark menes udyrket mark, typisk fjellområder, skog osv. Friluftsloven vil gjelde fullt ut på Finnmarkseiendommens grunn. Alle – også personer bosatt utenfor Finnmark – kan derfor ferdes fritt i utmarksområder på Finnmarkseiendommens grunn.

På den annen side gjelder det også et generelt forbud mot motorferdsel i utmark (lov om motorferdsel i utmark § 3). Også denne loven vil gjelde fullt ut på Finnmarkseiendommens grunn. Finnmarkseiendommen kan ikke tillate motorferdsel i utmark på sin grunn i strid med denne loven. Kommunen kan imidlertid på visse vilkår gi tillatelse til dette.

Sáhtán go lubmet Finnmárkkus?

Eambbo buohkaidrievtti birra

Olgunastinláhka